Het weer | Tokkies op Marktplaats

Tokkies op Marktplaats

2025.01.31 16:14 rainbowwithsparkles Wat zou een beroep voor mij kunnen zijn?

Goedemiddag, momenteel werk ik als doktersassistent. Ik vind het leuk dat het erg afwisselend is, je doet zowel administratie als telefonische triage en spreekuur behandelingen. Echter is de werkdruk vaak erg hoog, regelmatig krijg je te maken met boze mensen en daar kan ik niet zo goed mee dealen, vrij krijgen is eigenlijk altijd lastig, je moet een x aantal uren aan scholing/punten halen wat je wel krijgt betaald maar die uren komen er dan wel nog bij, soms werk je je pauze door en opstarttijd is bij veel praktijken geen werktijd. Daarnaast zijn er weinig doorgroei/onderhandelingsmogelijkheden ook niet qua salaris. De verantwoordelijkheid die je draagt tegenover het salaris wat je krijgt gaat me ook steeds meer tegenstaan. Je hebt toch met mensenlevens te maken.
Maar wat dan? Als ik soms lees over de ict banen hier, de vrijheid, thuis kunnen werken en je eigen uren in kunnen delen, wat mensen verdienen enzovoorts dan denk ik dat lijkt me wel wat. Maar buitenom de administratie (en dan gaat het niet echt om administratie als facturen maken, maar meer dossiers verwerken, mails verwerken enzovoorts) ben ik nou niet echt iemand die verder heel goed is met computers. Maar iets in die richting van administratie wat ik nu doe spreekt me opzich wel aan. Je hebt ook het beroep medisch secretaresse, maar daar verdien je ook weer minder mee en de doorgroeimogelijkheid qua ontwikkeling is daarbij juist bijvoorbeeld overgaan naar doktersassistent.
Verder wat ik echt oprecht leuk vind is de natuur. Daarnaast mensen coachen, opleiden, motiverende gespreksvoering(is ook onderdeel van mijn werk). Iets in de richting van Psychologie leek me dan ook interessant, maar ik ben bang dat ik dan weer te veel druk/verantwoordelijkheid zou voelen als mensen sombere/donkere gedachtes hebben.
Overigens vind ik het wel leuk om een op een begeleiding te geven, heb meerdere mensen ingewerkt of soms geef ik een workshop waarbij mensen echt komen omdat ze het leuk vinden. Maar echt voor een klas staan zou dan weer niks voor mij zijn. Hebben jullie hiermee ideeën welke richting ik op zou kunnen gaan? Ik heb momenteel financieel niet de mogelijkheid om een dure fulltime opleiding te bekostigen.

submitted by rainbowwithsparkles to werkzaken [comments]

2025.01.31 12:45 greenling020 Deur op deur i.p.v. sleepdeur vaatwasser?

2025.01.31 18:00 multigxdsplays Accu eruit halen ja of nee?

Hoi allemaal,
Ik heb mijn motor sinds november in de schuur staan. Begin januari heb ik hem al even gecheckt en toen startte hij de eerste keer direct. De tweede keer ging het wat moeizamer, maar hij startte alsnog.
Vandaag wilde ik nog even kijken of alles in orde was. Toen ik hem aanzette, startte hij weer meteen zonder problemen. De accu lijkt dus niet leeg te zijn.
Nu is mijn vraag: moet ik alsnog de accu eruit halen, ook al lijkt die prima in orde? Of kan ik hem gewoon laten zitten en de motor pas over 1 à 2 weken uit de schuur halen (rond de tweede of derde week van februari)?
Ben benieuwd naar jullie advies!

submitted by multigxdsplays to motorfietsen [comments]

2025.01.31 14:00 jeruda82 Angst

Hallo allemaal, Ik heb een vraag hoe om te gaan met angst op de motor. Ik ben onlangs gevallen toen het veradelijk glad was in een bocht. 1 plekje waar echt ijs lag en hoppa onderuit. Nu merk ik dat ik in bochten nu behoorlijk angstig rij…het vertrouwen in de motor lijkt weg te zijn. Hebben jullie hier ervaring mee? Hoe ga ik hiermee om, om weer zelfverzekerd op de fiets te stappen? Nog een keer een lesje? Of andere tips? Alvast bedankt!

submitted by jeruda82 to motorfietsen [comments]

2025.01.31 03:06 Financial-Work1357 Geen zin in kinderverjaardagen

Ik ben 30 en heb inmiddels veel mensen in mijn omgeving met kinderen. Zowel familie als kennissen. Hierdoor merk ik de afgelopen jaren dat ik zeer regelmatig naar kinderverjaardagen ‘moet’ en dit steeds meer wordt. Zelf haal ik hier niets uit, waarschijnlijk ook omdat ik zelf geen kinderen heb. Buiten dat voelt het ook alsof ik niet echt een toegevoegde waarde heb in een dergelijke setting, voornamelijk als het om kinderen van kennissen gaat. Kijk er altijd erg tegenop om mijn schaarse vrije dagen hieraan te besteden.
Zaterdag staat er, na een lange werkweek, weer een op me te wachten. Midden op de dag ook, onhandige tijden altijd.
Als ik zelf kinderen had gehad, zou ik denk ik wel aanvoelen dat mensen er niet echt op zitten te wachten. Maar dat is misschien lastig te voorspellen, want iedereen vindt zijn/haar kind natuurlijk super speciaal.
Terechte klacht of egoïstisch?

submitted by Financial-Work1357 to nederlands [comments]

2025.01.31 15:36 Free-k Het verhaal van mijn motorongeluk

De reden van deze post is vrij simpel: ik wil graag mijn verhaal een keer opschrijven en delen met mensen die snappen wat motorrijden voor je kan betekenen.
Op 9 april 2024 ben ik aangereden door een auto die mij geen voorrang verleende. Ik reed op mijn vrouws motor die al een paar maanden stil stond omdat zij op dat moment 4 maanden zwanger was. Ik ben tegen de linkervoorkant geklapt en door de lucht gevlogen. De politie zei achteraf dat als het een busje was geweest ik er niet meer zou zijn.
Het gebeurde op 3 minuten afstand van mijn huis, letterlijk de straat uit. Het duurde zeker 45 minuten voordat ik in het ziekenhuis was. Dan nog eens een half uur voordat eindelijk mijn schouder terug gezet werd en ik de CT scan in kon om de rest te checken. En eind van de dag was ik weer thuis, maar niet zonder gevolgen.
Ik deal nog dagelijks met de gevolgen van het ongeluk. Mijn linkerschouder was uit de kom, mijn bovenarmbot was aan de buitenkant afgebroken, ik had tijdelijk zenuwschade in mijn handen en bovenarm, mijn grote teennagel was eraf en groeit noot meer fatsoenlijk terug. Ik ben 5 dagen na mijn ongeluk geopereerd aan mijn schouder, waarbij er 2 schroeven zijn geplaatst in mijn bovenarmbot om het stuk wat afgebroken was terug te zetten. De tijdelijke zenuwschade is gelukkig volledig hersteld.
De dagelijkse gevolgen? Ik heb nog altijd veel pijn in mijn schouder – zoveel dat ik al sinds het ongeluk aan de pijnstillers zit – en heb ongeveer 50% mobiliteit. Grotendeels omdat 1 van de schroeven eind vorig jaar zichzelf eruit begon te werken en nu dus in de slijmbeurs uitsteekt uit het bot. Elke beweging die ik maak doet zowat zeer. Binnenkort word ik hiervoor weer geopereerd en met enig geluk gaan dan ook die pijnklachten weg en komt de mobiliteit volledig terug. Dit betekent wel de rest van dit jaar nog fysio om dit mogelijk te maken. Er bestaat de kans dat ik nooit meer 100% mobiliteit terug krijg, maar dat zien we in de toekomst wel.
Ik laat me niet kennen en weet je waarom? Inmiddels is mijn vrouw bevallen van onze prachtige dochter en die ligt nu lekker te slapen in haar bedje boven. Elke keer als ik haar moet oppakken doet het pijn. Ik kan niet op de grond met haar spelen, want ik kan nog steeds weinig met die schouder. Ook de bevalling en kraamtijd was er extra zwaar door, want ik kon niet de steun geven aan mijn vrouw op alle vlakken die ze nodig had. Maar we zetten door.
En weet je hoe ik ondanks dit alles toch kan accepteren dat dit gebeurd is? Omdat mijn vrouw er elk moment van het afgelopen jaar voor mij is geweest en omdat ik nog steeds af en toe op de motor stap. Veel mensen maakten de opmerking: “En wanneer ga je de motoren verkopen?” Maar dat gaat niet gebeuren en sommige verklaren me voor gek, vooral nu ik een gezin heb en de gevolgen van een – relatief klein – motorongeluk ken.
De eerste rit was eind augustus vorig jaar. Eng en geen vertrouwen in auto’s van rechts (voorrang of niet), maar toch doorgezet. Nu rijd ik weer vrijwel zonder zorgen, maar wel een stuk rustiger en kijk wel 3x. Het doet nog altijd zeer als de weg oneven is en voor iemand die het liefst offroad op zijn crosser rijdt is dat wel heel jammer.
Maar deze hobby ga ik niet opgeven. Het vrije gevoel is er één die ik in geen andere hobby heb weten te vinden. Ik heb er veel nieuwe vrienden en kennissen mee gemaakt. Ik denk dat alleen andere motorrijders dit snappen. Mijn vrouw snapt het en verbiedt het niet. Alle aspecten van de hobby – van sleutelen tot rijden tot de mensen die je leert kennen – maakt dit de hobby voor mij. Die neemt geen enkele autobestuurder die even niet oplette van mij af!
De bestuurder van de auto wordt vervolgd voor artikel 4 verkeerswet (Veroorzaken van ongeluk met ernstig letsel tot gevolg) en moet binnenkort voorkomen bij de rechtbank. De verzekering van de tegenpartij heeft 100% schuld erkend en ik krijg dan ook alles vergoed. De motor van mijn vrouw is gerepareerd, nu ik nog.
Gek genoeg ben ik niet boos op de bestuurder van de auto. Het was een ongeluk met veel grote gevolgen, maar hij wordt al genoeg gestraft. Ja, ik heb nog soms contact met hem en het is een goede jongeman.
Uiteindelijk weet ik eigenlijk niet precies waarom ik deze post heb getypt. Het is vast een onsamenhangend verhaal. Voor mijzelf is het een stukje van de verwerking. Maar als je zelf ooit in de situatie zit dat je valt of een ongeluk krijgt helpt dit soort verhalen misschien wat.
Ik zie jullie binnenkort weer op twee wielen! Zwaai vooral even als ik voorbij kom rijden 🙂

submitted by Free-k to motorfietsen [comments]

2025.01.31 01:40 Sensiburner Jullie moesten jullie schamen.

2025.01.31 04:39 Kruimelt Het NK-bordspellen komt er weer aan!

2025.01.31 09:18 keesdude Financieel advies huur betalen met partner?

Hallo hallo
Ik wil graag jullie advies vragen over een financiële kwestie tussen mij en mijn vrouw. Twee jaar geleden heeft mijn vrouw haar zusje verloren, wat een enorme impact op haar mentale gezondheid heeft gehad. Hierdoor heeft ze een lange tijd niet kunnen werken, minimaal een jaar tot anderhalf jaar. In die periode heb ik alle gezamenlijke kosten op me genomen, zoals huur, boodschappen en andere uitgaven. Dat vond ik destijds eerlijk, omdat ik degene was die inkomen had en zij niets verdiende.
Sinds een half jaar werkt mijn vrouw weer, twee dagen per week. Toch ben ik nog steeds degene die alle gezamenlijke kosten betaalt. Dit is eigenlijk een gewoonte geworden waar ik nooit bewust over heb nagedacht, totdat mijn familie mij erop wees en de vraag stelde waarom zij inmiddels niet ook een bijdrage levert. Dat zette me aan het denken.
Ik vind het belangrijk dat we binnen onze relatie niet alleen huishoudelijke taken gelijk verdelen (wat we al doen), maar dat we ook financieel samen de lasten dragen. Mijn idee is om de gezamenlijke kosten te verdelen op basis van een percentage van ons inkomen. Omdat ik fulltime werk en meer verdien, zou mijn bijdrage in absolute zin groter zijn, maar we zouden dan wel allebei naar verhouding bijdragen.
Daarnaast heeft mijn vrouw een flinke studieschuld die al bestond voordat we getrouwd waren. Ik denk nu soort van dat dit een gezamenlijke verantwoordelijkheid is en dat het goed is hieraan bij te dragen, maar ik weet het niet zeker.
Ik wil graag weten wat jullie hiervan vinden. Is dit een eerlijke en gezonde manier om onze financiën te verdelen? Wat denken jullie?

submitted by keesdude to nederlands [comments]

2025.01.31 18:00 sebasbois Currencyfair nu 70 euro bonus! Gemakkelijk! Tot einde vandaag nog geldig

submitted by sebasbois to BeermoneyNL [comments]